KOŚCIÓŁ W SOKÓŁCE
Początkowo kościół w Sokółce od XVI do końca XVIII wieku stał przy dzisiejszym Rynku. Pożar w końcu tego wieku sprawił, że przeniesiono Poświętne w obecne miejsce. Kronika kościoła z poł. XIX wieku stwierdzała „Kościół rzymskokatolicki parafialny w mieście teraz powiatowym Sokółce, założony był drewniany w 1592 roku stycznia 6 dnia przez najjaśniejszego króla polskiego Zygmunta III p.w. Wniebowzięcia NMP, który to kościół w 1796 roku Augusta 27 dnia o godzinie 2 z południa ze wszystkiem, co się w nim znajdowało ogniem spłonął. Po czem w nędznej drewnianej szopce, słomą krytej, bez podłogi i stalowania nabożeństwo się odbywało do 1848 roku. Dopiero istnieje kościół murowany p.w. św. Antoniego, długości arszynów 50, szerokości 25, z dwoma ozdobnemi wieżami, dachówką pokryty, założony w 1840 roku przez jw. ks. Jerzego Kryszczuna, proboszcza i dziekana sokólskiego, jego własnym kosztem, staraniem i pracą wykończony w roku 1848. Szpital przez tegoż proboszcza wymurowany, ale jeszcze nie ukończony. Kościół sokólski zawiera w sobie 3 ołtarze, każdy o dwóch kondygnacjach. Ołtarz wielki pod względem sztuki jest wielce ozdobny, z sześcioma kolumnami korynckiej architektury, mający 2 obrazy pędzla pięknego z pozłacanemi ramami, dwoma lichtarzami wielkiemi i sześcią mniejszemi, na tle srebrnem złotem laserowane 12. Także cynowemi lichtarzami dosyć znacznej wielkości. Poboczne ołtarze 2 również sztuki pięknej. Obrazy pędzla jednegoż artysty z ramami pozłacanemi, prócz tego na filarach czterech także w ramach pozłacanych czterech Ewangelistów jednegoż artysty. Ambona, cyborium, 2 konfesjonały, ławki sztuki ozdobnej. Ambona i cyborium na tle srebrnem złotem lasserowane, a konfesjonały i ławki lakierowane".
Materiał: *Grzegorz Ryżewski
Główny Specjalista w Narodowym Instytucie Dziedzictwa
