“Park Kulturowy Korycin – Milewszczyzna to miejsce w którym przeżyjesz podróż w czasie 1000 lat wstecz. To pomnik historii, tradycji i dziedzictwa kulturowego naszych przodków.
Miejsce autentyczne i unikatowe w skali kraju.” - czytamy na stronie internetowej: http://milewszczyzna.pl/.
W miniony weekend w Parku Kulturowym Korycin – Milewszczyzna odbył się pierwszy w tym miejscu „Festyn Archeologiczny”. Rozpoczął się w sobotę przygotowaniami do wielkiej bitwy, której inscenizacja miała się odbyć dnia następnego. Nocną atrakcją była biesiada słowiańska do białego rana. W niedzielę po oficjalnym otwarciu festynu, przemarszu i prezentacji drużyn rekonstrukcyjnych oraz Dziecięcej Grupy Rekonstrukcyjnej z Korycina - Drużyna Otroków, odwiedzający mieli do wyboru wiele atrakcji. Na terenie grodu trwały pokazy dawnych zwyczajów i rzemiosł: kowalstwa, ciesielstwa i łuczarstwa, prezentacja wyrobu dziegciu i smoły, sposoby produkcji mąki na przestrzeni wieków. Był też pokaz mody średniowiecznej oraz warsztaty tańca średniowiecznego. Na dziedzińcu folwarku można było skosztować dań kuchni słowiańskiej przygotowywanych na żywo z wykorzystaniem tradycyjnych sposobów i sprzętów. Chętni mogli przyjrzeć się pracy na krosnach dwuosnowowych i kole garncarskim. Na dziedzińcu targowym sprzedawano oryginalne wyroby rękodzielnicze, pamiątki, ser koryciński, inne smakołyki i wyroby regionalne. W strefie dla dzieci zaplanowano stanowisko Małego Archeologa, grę figurkowo – bitewną - SAGA, walkę na gumowe miecze, topory i tarcze. W piwniczce gdzie prezentowane były tradycyjne sposoby przechowywania żywności można było również spróbować różnych rodzajów sera korycińskiego. Po południu odbył się turniej wojów po nim inscenizacja zdobywania grodu i na koniec inscenizacja słowiańskiego obrzędu pożegnania lata.
Gród obronny w Milewszczyźnie wzniesiony został na cyplu brzegowym wysuniętym w dolinę rzeki Kumiałki. Funkcjonował w okresie od połowy X po wiek XII. Leżał na wschodniej rubieży państwa Mieszka I i Bolesława Chrobrego. Od poł. XIV w tereny te należały do Wielkiego Księstwa Litewskiego.
Na przełomie XIX i XX wieku z powodu budowy dworu i budynków folwarcznych usunięto znaczną część pozostałości konstrukcji obronnych. Grody i osady obronne wznoszone były w miejscach strategicznych w celu sprawowania kontroli nad szlakami handlowymi i ochrony granic terytoriów. Budowano je również aby zabezpieczyć dobytek materialny i życie mieszkańców okolic narażonych na najazdy i rabunek.
Źródło: http://milewszczyzna.pl/.
Patrycja A. Zalewska
