Po raz 14 rolnicy, producenci rolni, parlamentarzyści, przedstawiciele lokalnych władz, środowisk biznesowych Podlasia, bractwa kurkowe, poczty sztandarowe szkół i organizacji rolniczych uczestniczyli we wspólnej mszy św. w Świętej Wodzie z okazji Dnia Jedności Rolniczej. Powiat Sokólski godnie, jako samorządowiec, rolnik z krwi i kości, a także wieloletni działacz wielu organizacji rolniczych, reprezentowała Wicestarosta Bożena Jolanta Jelska-Jaroś. Wraz z pracownikiem Wydziału Ochrony Środowiska i Architektury Starostwa Powiatowego w Sokółce złożyła na ręce Abp Tadeusza Wojdy Dary Ołtarza z bogactwa produktów lokalnych powiatu sokólskiego.
Po Mszy św. Metropolita Białostocki Tadeusz Wojda i prawosławny Abp Jakub podzielili się chlebem wypieczonym z tegorocznych plonów oraz poświęcili Krzyż Jedności Rolników ufundowany przez Stowarzyszenie św. Izydora Oracza oraz okazały pomnik św. Izydora – patrona rolników chrześcijańskiej Europy.
Po modlitwie i procesji na Wzgórze Rolnika nadszedł czas na zregenerowanie sił przy przepysznym swojskim, tradycyjnym, podlaskim jadle. Wokół stoiska pań z Koła Gospodyń Wiejskich w Klimówce “Klimowieckie Klimaty” wspieranych przez pracowników Wydziału Ochrony Środowiska i Architektury Starostwa Powiatowego w Sokółce, kłębiły się tłumy. Przysmaki znikała w mgnieniu oka, ale wystarczyło dla wszystkich. Paniom serdecznie dziękujemy, że tak wspaniale promują Klimówkę, a tym samym Powiat Sokólski.
Gdy wszyscy byli już syci i ogrzani przy ogniskach, konferansjer wywołał na scenę Wicestarostę Powiatu Sokólskiego Bożenę Jolantę Jelską-Jaroś. Wybrzmiały słowa: “Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 czerwca 219 r. o nadanie odznaczeń, na podstawie artykułu 138 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. oraz ustawy z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach odznaczeni zostają, na wniosek wojewody podlaskiego, za zasługi w działalności na rzecz rozwoju rolnictwa Złotym Krzyżem Zasługi Jelska-Jaroś Bożena Jolanta, Srebrnym Krzyżem Zasługi – Tarachanowicz Albert, Brązowymi Krzyżami Zasługi – Aleksiejczuk Helena i Stasiewicz Małgorzata.
Krzyż Zasługi jest nagrodą dla osób, które położyły zasługi dla Państwa lub obywateli spełniając czyny przekraczające zakres ich zwykłych obowiązków, a przynoszące znaczną korzyść Państwu lub obywatelom. Może być nadany także za: ofiarną działalność publiczną, ofiarne niesienie pomocy oraz działalność charytatywną.
Patrycja A. Zalewska
Święta Woda – wyjątkowe miejsce.
Choć Parafia pw. Matki Bożej Bolesnej w Świętej Wodzie powstała 23 grudnia 1998 r. na mocy dekretu erekcyjnego wystawionego przez abp. Stanisława Szymeckiego, tereny Świętej Wody owiane są licznymi legendami sięgającymi czasów średniowiecza. Pierwsze udokumentowane uzdrowienie miało miejsce w 1719 r., kiedy to ówczesny dzierżawca supraskiej papierni Bazyli Samotyja Lenczewski za sprawą wody z cudownego źródła został uzdrowiony ze ślepoty. W akcie wdzięczności uzdrowiony szlachcic ufundował nad źródłem drewnianą kaplicę, którą w 10-ty piątek po Wielkanocy w roku 1719 za błogosławieństwem metropolity unickiego abp Leona Kiszki poświęcił opat supraskich Bazylianów. Kaplicą od chwili poświęcenia opiekowali się pustelnicy bazyliańscy. Doniosłym wydarzeniem w rozwoju kultu w Świętej Wodzie było nadanie przywileju odpustowego w dniu 18 stycznia 1778 roku przez Stolicę Apostolską, oraz kolejnego w dniu 21 czerwca 1815 roku przez unickiego biskupa brzeskiego Jozafata Bułhaka.
W 1839 synod połocki, którego decyzje potwierdził następnie car Mikołaj I, zlikwidował Kościół unicki na terenach Imperium Rosyjskiego (poza diecezją chełmską). Wpisywało się to w trwającą od kilku dziesięcioleci politykę rosyjską wobec unitów jak również miało związek z represjami po powstaniu listopadowym. Wskutek tego Święta Woda, podobnie jak pobliski klasztor w Supraślu, zostały przekazane duchowieństwu prawosławnemu, a kult Matki Boskiej Bolesnej ustaje jako niezgodny z kanonami rosyjskiej Cerkwi. W wyniku zbliżającej się wojny (1914 r.) duchowni prawosławni opuszczają tereny Polski (bieżeństwo) udając się w głąb Rosji, wywożą ze sobą między innymi obraz Matki Boskiej Bolesnej. Po odzyskaniu niepodległości od roku 1921 miejscem tym opiekuje się Kościół rzymskokatolicki. W dniu 27 sierpnia 2006 została dokonana intronizacja obrazu Matki Bożej Bolesnej.
W roku 1876 w miejsce drewnianej kaplicy unickiej (greckokatolickiej) została wzniesiona kaplica prawosławna, przejęta przez Kościół rzymskokatolicki 30.11.1921. Kaplica w wyniku działań wojennych uległa zniszczeniu. Została ona odbudowana w roku 1949 przez ks. Wacława Rabczyńskiego. On też, w roku 1953 wybudował w Świętej Wodzie grotę nad cudownym źródełkiem na wzór groty z Lourdes. Ks. abp metropolita białostocki Stanisław Szymecki W roku 1997 ustanowił w Świętej Wodzie sanktuarium, a 23 grudnia 1998 r. erygował parafię, wydzielając ją z parafii Przemienienia Pańskiego. Pierwszym kustoszem sanktuarium, a także proboszczem został mianowany ks. Alfred Butwiłowski. Zespół sanktuaryjny składa się z kościoła (kaplica), groty, wzgórza krzyży, cudownego źródełka i kaplic Dróżek Siedmiu Boleści Matki Bożej, rozmieszczonych na Błoniach Jana Pawła II. Znajdują się tutaj jeszcze: sadzawki Betsaida i Siloe, „ciasna brama” oraz kapliczki różańcowe, a także ołtarz polowy.
W roku jubileuszowym na wzgórzu obok kościoła zaczęto stawiać krzyże wotywne i dziś już w krajobraz wpisana jest „Góra Krzyży” z Jubileuszowym Krzyżem Pielgrzymów (o wysokości 25 m). Natomiast krzyże pobłogosławione przez Jana Pawła II w dniu 6 marca i 4 października 2000 roku na Watykanie znajdują się w świątyni. W roku 2003 w 25-lecie pontyfikatu Jana Pawła II, w Drugiej Pielgrzymce Rowerowej do Rzymu, grupa pątników przekazała Ojcu Świętemu miniaturę groty świętowodzkiej. Organizator parafii, ks. A. Butwiłowski w latach następnych, odnowił kościół i zbudował plebanię oraz Dom Pielgrzyma – Centrum Pielgrzymkowo – Turystyczne. 14 kwietnia 2013 na Wzgórzu Trzech Krzyży odsłonięto Krzyż Smoleński poświęcony ofiarom katastrofy polskiego Tu-154M w Smoleńsku…
pl.wikipedia.org
