Oto książka niezwykła. Nie atakuje z okładki krzykliwymi hasłami w stylu: „Najgłośniejsza powieść”, „Najlepszy autor”, „Najwybitniejsze odkrycie”. Chowa się skromnie wśród wolumenów i tylko jej objętość przykuwa uwagę. I bardzo dobrze. Skarby powinny być zakopane. Afonso Cruz wyłamuje się wszelkim konwencjom. Jego dzieło to baśń dla dorosłych, poezja pisana prozą, wzruszająca komedia lub wyśmiana tragedia. To czysta zabawa bez granic. Łamie bariery i formy. Pokazuje wielowymiarowość sztuki; jej grę szablonami. Kto powiedział, że nie można odwrócić ról i użyć białego tuszu na czarnym papierze? Kto powiedział, że książka dla dorosłych nie powinna posiadać kolorowych ilustracji i dużych, drukowanych liter? Kto powiedział, że litery powinno się drukować tylko w pionie, albo że rozdział nie może składać się z jednego słowa? Tu wszystko jest możliwe. To magiczna książka, przesiąknięta Orientem. Gdy Fazal Elahi, cichy i bogobojny właściciel fabryki dywanów, traci żonę i syna, popada w czarną rozpacz. Nie potrafiąc poradzić sobie z bólem samotnie, proponuje cały swój majątek osobie, która znajdzie dla niego ukojenie. Pewnego dnia na progu jego domu staje sympatyczny hindus z nietuzinkową propozycją. „Dokąd odchodzą parasolki” to niesamowita książka. Przesycona filozofią, ciepła, mądra, piękna. Napisana w wyjątkowy sposób, pełna metaforycznych fotografii. To wielowątkowy cud literatury, w którym każdy znajdzie przyjaciela, nie tylko na gorsze czasy. To historia która zostanie z nami, i której fragmenty będziemy sobie cytować, zaśmiewając się i wzruszając na przemian. „Człowiek, kiedy się uczy, nie dowiaduje się więcej, lecz coraz mniej nie wie.” „Mądrzej jest pytać, aniżeli odpowiadać.” „Rzeki są dłuższe, kiedy płynie się pod prąd.” A zatem, dokąd to odchodzą parasolki? Dowiedzmy się.
Marcin Dębko
Tagi:dębek polecaAfonso Cruz „Dokąd odchodzą parasolki”Marcin Dębko rececnzja
